Η εργάτρια μέλισσα όταν τσιμπήσει ένα θηλαστικό, χάνει το κεντρί της και μαζί μ αυτό τη ζωή της, επειδή το δέρμα του θύματος είναι ελαστικό και η βελόνα του κεντριού της μέλισσας φέρει αγκιστράκια.
Αν το θύμα είναι ένα έντομο, το κεντρί ανασύρεται μετά τη χρήση του, γιατί ο χιτινώδης εξωσκελετός των εντόμων δεν είναι αρκετά ελαστικός για να το συγκρατήσει.
Το μέγεθος του κεντριού ποικίλει ανάμεσα στα είδη των μελισσών του γένους apis. Μάλιστα, υπάρχει η νάνος μέλισσα που το κεντρί της περνά πολύ δύσκολα το ανθρώπινο δέρμα. Σε αντίθεση με την εργάτρια μέλισσα, το κεντρί της βασίλισσας έχει λίγα και με αβαθείς εγκοπές άγκιστρα, ώστε να μην αποκολλάται, όταν η βασίλισσα το χρησιμοποιεί, κυρίως στη μάχη για επικράτηση. Αν δε συνέβαινε αυτό η βασίλισσα θα πέθαινε λόγω τραυμάτων στους ιστούς της μετά την απόσπαση του κεντριού, όπως συμβαίνει με τις εργάτριες. Αυτό όμως θα είχε προφανώς αρνητικές επιπτώσεις για την εξέλιξη του μελισσιού.
Κλείνοντας να πούμε ότι το αρσενικό άτομο της κυψέλης, ο κηφήνας, δε διαθετει κεντρί.
